Bram de Visser (hij rommelt en hij trommelt) kwam eind november 2015 in het gelukkige bezit van een Westend kit: bassdrum, 2x tom, floortom, geen snare. Het “enige” probleem: de van origine silversparkle beklede set is door een onverlaat met rode lak overgeschilderd! Wij noemen het toetakelen van een Westend-set een doodzonde.
Bram is voornemens de set te restaureren en is wat bezig geweest onder een tom-bracket en tja, het is mogelijk, maar wat een karwei gaat dat worden….. We hebben aan Bram gevraagd ons op de hoogte houden van de voortgang van zijn project, bij voorkeur met foto’s. Bram zegde dat toe en het verloop van deze gigantische klus treft u nu, medio december 2015, hier aan. Bram schrijft:
Vriend H. heeft een drumstel gekregen, stond bij iemand op zolder, of ik even wil kijken, er mankeert wel wat aan. En of ik er iets van kan zeggen… Het blijkt een Westend te zijn! 22, 16 en twee 14” toms, van die platte, net als The Motions hadden, bijvoorbeeld. Mijn handen jeuken maar H. is er nog veel te blij mee. Na enige tijd neemt hij een andere set van me over en vraagt of hij die Westend kan inruilen. Eerst kijken of ik er wat mee kan, of ze allemaal dezelfde kleur hebben, wat eraan mankeert, etc. Even pingelen over de prijs en ik kan aan de bak.
Onder de tomhouders en de poten krab ik wat verf weg, er komt een mooie silver glitter tevoorschijn, de moeite waard om serieus aan de gang te gaan. De toms hebben maten die nét iets groter zijn dan standaardmaten, ze zijn 2 mm groter, de vellen moet ik er met een hamer afslaan, waarmee ook een deel van de rode verf meegaat . Waarschijnlijk was de verf nog niet uitgehard toen de vellen erop geperst werden. Aan de binnenkant zitten verfresten, deels omdat de gaatjes niet zijn afgeplakt, deels omdat de kwasten er zijn schoongeveegd! De floortom heeft pre-international vellen. Dat is goed op te lossen. Mario de Laat helpt me aan passende vellen. De bassdrum is 22” standaard, maar het resonantievel met bijbehorende hardware ontbreekt. Hoepels zijn snel gevonden, Giuseppe heeft twee hoepels voor de prijs van één, compleet met silver sparkle inleg. Als ik de ketels (eh pardon: kuipen) ook zo kan laten glimmen ben ik meer dan tevreden!
Eerst een 14” tom aanpakken, daar heb ik er twee van, als er iets misgaat dan maar met een van die twee. Hardware verwijderen en aan de slag. Verschillende pogingen met chemische middelen stranden, ook al vanwege de longproblematiek van mijn geliefde. Bovendien blijft er een rode zweem achter die ik er niet afkrijg, gelukkig aan de achterkant. Uiteindelijk besluit ik toch alles er af te krabben. Dat gaat het beste met een scherp stuk glas. Geen probleem, mijn vrouw maakt glasobjecten, het materiaal is ruim voorhanden.
Onder de rode verf zit ook nog een witte en een zwarte laag, eerst stevig en dan voorzichtig krabben. Gelukkig heeft de firma De Hooge topkwaliteit bekleding gebruikt, de glitter blijft goed in tact. Niet alle verf gaat eraf, maar na een paar uur krabben mag het resultaat er zijn. Dan gaat er een laagje was overheen en kan de hardware er weer op.
Trommel 1 is klaar. Het geluid zorgt ervoor dat al het werk letterlijk in één klap is vergeten. Wát een sound! Trommel nr. 2 gaat ook vlot, een flinke middag werk en hij is klaar. De floortom gaat moeilijker, hij is uiteraard groter maar de verf wil er minder goed af. Als hij klaar is komt nog een tegenslag: op het oorspronkelijke vel staat 408 mm maar de 408 mm van Mario past niet. Het oorspronkelijke vel blijkt in werkelijkheid 414 mm, foutje van meneer Remo! Gelukkig heeft Mario weer een oplossing en als Mario zegt dat het 414 mm is dan ís het ook 414 mm!
De bassdrum lijkt een meevaller: geen zwarte verf! In minder tijd dan een kleine tom is het meeste eraf, soms springen hele stukken verf in één keer van de ketel. Toch blijkt het laatste restje vaster te zitten dan gedacht en als het licht er anders op valt ziet het er minder mooi uit. Lamp aan de andere kant, een paar koude koppen koffie later vind ik hem mooi genoeg.
Ondertussen heb ik tot mijn eigen verbazing in de bak met “vierkante koppen” tien spanbouten gevonden met de juiste schroefdraad. Jammer dat ze aan de korte kant zijn. Met een slijpschijf amputeer ik een stukje van wat oude klauwtjes, nu past het wel. Dit alles komt op het slagvel, mocht ik ooit originele onderdelen vinden dan kan ik probleemloos vervangen. Aan de voorkant zet ik de originele T-rods. Onder de poten en de tomhouders is de ketel verstevigd met een extra stuk triplex. Merkwaardig genoeg zit dat gewoon los. Voor ik het er weer opzet smeer ik de achterkant goed in met lijm, zodat het nu voor de eeuwigheid op z’n plaats blijft.
Het enige wat eraan ontbreekt zijn de naamplaatjes en een logo op het vel, maar dat komt nog wel. Ook beloof ik mezelf hem nog een keer onder handen te nemen en de hardware eens flink op te poetsen. Voorlopig ben ik tevreden.
Westend leverde meestal Premier standaards, ik heb er nog een paar, daar mogen de Zildjians op. Met Ludwig pedalen en een Acrolite uit 1964 is deze vintageset wel compleet!
Opmerkelijk
- Op de bassdrum zat een klokgaaf naamplaatje van Servaas (Den Haag). Gezien de conditie van de schroefjes zit hij er al lang op! Dat zou kunnen betekenen dat de set al rood was toen hij werd ingeruild, of iemand heeft er later zo’n plaatje opgezet.
- Sommige lugs zijn aan de binnenkant een beetje opgeboord, anders liep de spanbout vast.
- Een spanblokje van Westend weegt maar liefst 130 gram (een Taiwanblokje 35 gram, een plastic Sonor 16 gram). Omdat er 16 lugs op een trommel gaan is een Westend dus een stuk zwaarder!
Tips om een set schoon te maken
- Maak proefstukjes onder hardware, dan is er geen man overboord als het niet lukt.
- Werk trommel voor trommel .
- Werk bij daglicht.
Tip om ook een set te gaan schilderen… DOE HET NIET!!!