Atlantic Quintet, The Millers, The Dutch Swing College Band, Pia Beck, Louis van Dijk, Piet Noordijk en Toon Hermans zijn slechts enkele namen die onlosmakelijk zijn verbonden met Tonny Nüsser (1923). Als een van de eerste na-oorlogse beroepsdrummers van Nederlandse bodem maakt Tonny Nüsser met zijn geweldige techniek furore in de jaren veertig, vijftig en zestig en is niet weg te denken uit de Nederlandse drumhistorie. Tonny heeft diep respect voor Buddy Rich en roemt de techniek en touché van deze Amerikaan die hij ooit in de Ronnie Scott’s Club in Londen 7 avonden per week bestudeerde
“Bram wist hoe kritisch ik was”
We treffen de gesoigneerde meester thuis in Rijswijk, waar zijn vrouw Anneke ons gastvrij ontvangt met koffie en taartjes. We brengen de groeten over van Cesar Zuiderwijk, die we eerder die dag spraken. “Aardige vent en een verdraaid goede drummer”, is de reactie. Na een paar keer “meneer Nüsser” gezegd te hebben, is meneer Nüsser het zat en staat erop dat we hem Tonny noemen. We geven er graag gehoor aan en worden bedolven onder herinneringen, krantenartikelen en fraaie foto’s.
Tonny: “Ik ben begonnen als amateur-drummer, in de oorlogsjaren. In een winkel aan de Frederik Hendriklaan in Den Haag zag ik een drumstel staan dat ik gewoonweg moest hebben. Ik woonde nog thuis en het kostte heel veel moeite, maar uiteindelijk ging mijn vader overstag en kon ik het drumstel het mijne noemen. Niet lang daarna had ik mijn eerste band. Misschien nog aardig om te vermelden dat ik een van de eerste Nederlandse drummers was die de Amerikaanse rudiments beheerste en kon toepassen.”
Op 5 mei 1945 is het Tonny Nüsser die samen met Peter Schilperoord (klarinet), Frans Vink (piano) en Henny Frowein (bas) als The Quartet of the Dutch Swing College optreedt in St. Regis aan de Valkenboslaan in Den Haag, daarmee de basis leggend voor de latere Dutch Swing College Band. Er zouden nog vele bands volgen, naast gast-optredens, radio- en TV-werk.
“Mijn eerste contact met de heren De Hooge had ik in de jaren ’50, door het kopen van (kalfs)vellen. Bram wist me altijd te attenderen op een mooi vel en hij wist hoe kritisch ik was. Het was iedere keer weer afwachten wat de speelkwaliteit van die natuurvellen bij optredens zou zijn.
Ik viel als een blok voor het vakmanschap van met name Bram de Hooge. Hij verbeterde veel aan al bestaande technieken, was daar altijd mee bezig. Af en toe had ik door mijn speelervaring een tip voor hem.”
“In de jaren ’60 ging ik na een paar jaar Pia Beck voor Toon Hermans spelen. Een goed moment om eens een Westend set aan te schaffen. Zwaar en degelijk, dat herinner ik me nog heel goed van Westend. Ik koos voor een wit-parelmoeren set. Op verzoek van Toon heb ik bij De Hooge ooit een staande tom van 20 inch (!) laten maken; Toon wilde een speciaal effect in een bepaald nummer en gelukkig betaalde Toon die tom. Later kocht ik nog een zwarte uitvoering, opdat ook de achtergrond in de one man show visueel rustig bleef. Thuis had ik Slingerland en Rogers staan, voor de avonden dat ik niet bij Toon speelde.” Tonny Nüsser drumde bijna 14 jaar bij Toon Hermans.
Wat is het bijzondere aan het Model Tonny Nuser, wat heeft dat model meer dan de reguliere sets?
Tonny: “Ik kwam veel in de zaak, we wisselden wensen en ervaringen uit en prompt had Bram de volgende keer weer ergens een oplossing voor bedacht. Bram zei ook altijd gekscherend “mijn trommels klinken beter als Tonny er op slaat, dan als ik dat doe. Ik hoorde later dat hij door het respect dat wij voor elkaar hadden, als eerbetoon en dank aan mij de ovalen plaatjes met daarop de tekst “Model Tonny Nuser” op de sets heeft gespijkerd. Deze sets hadden volgens mij, afgezien van een diepere bassdrum, niets meer of minder dan de reguliere sets die werden gemaakt. Maar misschien was het alleen een knap staaltje marketing van Bram de Hooge, al werd dat woord in die dagen niet of nauwelijks gebezigd.”
Tonny Nusser is op 16 september 2016 overleden. Tonny is 93 jaar geworden.